Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kocha dziecko to za mało.

Zanim przeczytałam przypomniał mi się cytat " nikt nie nauczył ich jak być rodzicami", częściowo sedno tego cytatu w Twojej wypowiedzi jest " miała bardzo trudne dzieciństwo " I być może nie ogarnęła. Bycie matką to najpiekniejsza rola jaką w życiu dostałam, równocześnie najtrudniejsza. Poległam wiele razy. Dzieci testują granice swoich rodziców bezustannie co jest prawidłowe dla zdrowego rozwoju ale nikt Ci tego nie powie bo oczekujemy dzieci uległych, które będą robić wszystko to co chcemy jako rodzice. To jest temat rzeka. Ale było warto, dla każdego uśmiechu i każdej łzy.

Twoja mama pochodzi z patologicznej rodziny tacy ludzie mają szereg zaburzeń i sami nie potrafią się.z tym uporać. Mój ojciec miał podobnie jego rodzice kompletnie nie nadawali się do tej roli z tego słyszałam i sam się do tej roli nie nadawał. Pamiętam z dzieciństwa ze najlepiej czułam się kiedy po prostu wychodził do pracy i już go w domu nie było. Ja pewnie powinnam pójść na terapię ale nigdy się na to nie zdecydowałam

Ja miałam dobre dzieciństwo w dobrym miejscu. To co opisujesz budzi moje ogromne współczucie. Ale to było dawno, stworzyłaś sobie zupełnie inny dom. Nie jesteś już tamtym dzieckiem. Dbasz sama o siebie po swojemu. A serial świetny był.

Po przeczytaniu tekstu szkoda mi zarówno Ciebie, jak i Twojej mamy. Bardzo jest ona zwichrowana przez własną przeszłość, myślę, że nie ma złych intencji, nie umie zachowywać się inaczej, ma przekazane złe wzorce. Myślę, że nie chciała być taka, jak swoi rodzice, ale popełniała inne, często większe błędy. Ciebie też rozumiem i chęć izolowania się przed manipulacjami i toksyczną osobą. Bardzo to wszystko trudne. A najgorsze (dla mnie) jest to, że widzę wiele cech mojej matki w Twojej 😔

Ona sama mówi - nie rozumiem, nie umiem. Tak, mieć dzieci to ogromne wyzwanie. Wychować te dzieci, pokazać im życie. I jak najmniej krzywdy wyrządzić. Ogromna odpowiedzialność.